اگر ریزش موهای شما به دلیل وجود ریزش مو زنانه (آلوپسی آندروژنیک) باشد، می توانید جلوی ریزش بیشتر مو را بگیرید. حتی می توانید کاری کنید که موهایتان دوباره رشد کنند. بسیاری از متخصصان معتقدند که هرچه زودتر شروع به درمان آلوپسی آندروژنیک کنید، میزان موفقیت شما بیشتر می شود.
هرچه وضعیت ریزش مو با الگوی زنانه یا آلوپسی آندروژنیک پیشرفته‌تر باشد، میزان موفقیت برای رشد مجدد موها کمتر است. اگر ریزش موی شما برگشت ناپذیر باشد اما بازهم امید وجود دارد. پیوند مو هم یک انتخاب دیگر است.
این امکان وجود دارد که با بیش از یک شکل ریزش مو دست و پنجه نرم کنید. ممکن شما با آلوپسی آندروژنیک و شکل دیگری از ریزش موی زنانه مبارزه کنید. فقط باید بدانید که گزینه های درمانی مناسب شما چیست. وقتی این موضوع را بدانید می توانید جستجوی خود را محدود به این کنید که کدام یک برای شما بهتر است.
ما در ابتدا به بررسی دلایل ریزش مو در زنان می پردازیم و سپس با تمرکز روی گزینه های درمانی بدون نسخه و سپس گزینه های درمانی تجویزی و با نسخه، درمان ریزش موی زنانه (یا آلوپسی آندروژنیک) را بررسی خواهیم کرد.
روش های درمانی ریزش موی زنان که نیازی به نسخه پزشک ندارند
گزینه های بدون نسخه شامل ماینوکسیدیل (ماده مؤثر در Rogaine - روگین و سایر موارد)، ترتینوئین (با نام تجاری Retin-A است که باعث افزایش جذب ماینوکسیدیل می شود)، شامپو کتوکونازول (نام تجاری شامپو Ketoconazole Shampoo) )، لیزر درمانی سطح پایین، سیمِتیدین ( با نام تجاری Tagamet) saw palmetto )استفاده از آن نه مبتنی بر شواهد است و نه از سوی FDA تأیید شده است، اما ما به دلیل ادعای بسیاری از کاربران در مورد اثربخشی آن، نام آن را در اینجا آورده ایم.
درمان ریزش موی زنانه (آلوپسی آندروژنیک) با ماینوکسیدیل
در ابتدا ماینوکسیدیل برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار گرفت. بیماران دریافتند دچا عارضه جانبی یعنی رشد موها شده اند.
ماینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه است که کاربر مستقیماً روی پوست سر استفاده می کند. این دارو فقط برای خانمهایی که از ریزش ژنتیکی مو (آلوپسی آندروژنیک) رنج می برند موثر است. به صورت مایع و فومی در دسترس است. البته اکنون به صورت فومی موجود است زیرا برخی از خانم ها به دلیل پروپیلن گلیکول دچار تحریک و پوسته پوسته شدن می شوند.
ماینوکسیدیل تنها داروی مورد تأیید FDA برای درمان طاسی زنانه و تقویت مو است. این دارو در دو شکل وجود دارد: 2٪ برای زنان و 5٪ برای آقایان (اگرچه فرمول 5٪ نیز تأییدیه FDA را برای زنان دریافت کرده است). از این رو برخی از متخصصانِ پوست، 5٪ را برای زنان تحت نظر خود تجویز می کنند.
توصیه می شود که ماینوکسیدیل مایع را دو بار در روز و فوم را یک بار در روز استفاده کنید. ممکن است نیاز به استفاده ی طولانی مدت وجود داشته باشد.
هزینه آن کمتر از 10 دلار در ماه است، که باعث می شود نسبت به برخی گزینه های دیگر ارزان باشد (Latisse حدود 150 دلار در ماه و finasteride حدود 75 دلار در ماه هزینه دارد).
محلول ریزش مو ماینوکسیدیل یک گشادکننده عروق است (که رگ های خونی شما را بازتر می کند) و کانال های پتاسیمی را باز می کند که موجب می شود خون بیشتری حاوی مواد مغذی و غنی از اکسیژن به فولیکول مو برسد. این کار باعث می شود موهای فعلی که در مرحله تلوژن قرار دارند بریزند که مرحله ای از چرخه زندگی مو است که دیگر رشد انجام نمی شود و قبل از آنکه بخاطر رشد موی جدید از ریشه ی مو، دچار ریزش شود "استراحت" می کند.
بنابراین نتایج اولیه شما با ماینوکسیدیل ممکن است ناخوشایند باشد. انتقال فولیکولهای مو از مرحله تلوژن به آناژن یا مرحله رشد به زمان نیاز دارد.
ماینوکسیدیل ماده مؤثر در روگین (Regain the UK) است. ماینوکسیدیل همچنین عنصر فعال بسیاری از برند های دیگر است:
بر اساس انتشارات بهداشت و درمان هاروارد، دو مطالعه دوسوکور روی زنان 18 تا 45 ساله اثربخشی آن را نشان داد. در یک مطالعه، 13٪ از کاربران ماینوکسیدیل دارای رشد متوسط مو و 50٪ رشد حداقل (در مقایسه با 6٪ و 33٪ در گروه دارونما) بودند. در مطالعه دوم، 60٪ از زنان گروه ماینوکسیدیل رشد جدید مو را گزارش کردند، در حالی که در گروه دارونما این میزان 40٪ بود.
برخی از خانم ها هیپرتریکوز (رشد بیش از حد مو نه روی پوست سر) را تجربه می کنند. همچنین، بعضی اوقات موهای جدید رنگ و یا بافت متفاوتی دارند. اگر از محلول حاوی الکل استفاده می کنید، گاهی اوقات ممکن است باعث تحریک پوست شود (الکل باعث تحریک می شود، نه ماینوکسیدیل). فوم به طور کلی کمتر باعث تحریک می شود. مواد اضافی موجود در فرمولی که استفاده می کنید باعث عوارض جانبی نیز می شود.
به ندرت، ماینوکسیدیل بیش از حد به بدن جذب و عوارض جانبی زیر گزارش شده است:
تاری دید یا تغییرات دیگر در بینایی ؛ درد قفسه سینه ؛ سرگیجه ؛ غش کردن ؛ ضربان قلب سریع یا نامنظم؛ گرگرفتگی، سردرد، سبکی سر، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست، پا یا صورت، تورم صورت، دست ها، پاها یا قسمت های پایین پا، افزایش وزن (سریع).
نحوه استفاده از ماینوکسیدیل
از پمپ یا قطره چکان استفاده کنید تا محلول را در هر کجا که موهایتان نازک است و همچنین فقط روی موهای خشک و پوست سر استعمال کنید. آن را روی پوست سر خود ماساژ دهید، دستان خود را بشویید و اجازه دهید موهایتان خشک شود. حداقل تا چهار ساعت بعد آن را با شامپو نشویید.
معمولاً چهار تا شش ماه طول می کشد تا محصول نتیجه بدهد. نتیجه ممکن است رشد موی جزئی و متوسط باشد. اما یکی از اصلی ترین فواید آن این است که می تواند جلوی نازک شدن موهایتان را بگیرد.
به یاد داشته باشید که ممکن است وضعیت شما قبل از بهتر شدن بدتر شود. به طور کلی ممکن است موهای شما نازک تر به نظر برسند زیرا موهای قدیمی که در مرحله تلوژن یا استراحت قرار دارند می ریزند و برای رشد موهای جدید و ضخیم تر در مرحله آناژن زمان لازم است.
چه مدت باید ماینوکسیدیل مصرف کرد؟
روگین (Rogaine یا هر مارک تجاری کمتر شناخته شده) چیزی است که شما باید برای بهره مندی از مزایای آن استفاده کنید. اگر استفاده را متوقف کنید، در عرض 6 تا 9 ماه مجددا موهای نازکی که قبلاً داشته اید، دوباره بر می گردند.
به همین دلیل، استفاده از Rogaine همراه با سایر داروهای ریزش مو مثل مسدود کننده های آندروژن مانند شامپوی Finasteride یا Ketoconazole، می تواند هوشمندانه باشد. برای افزایش جذب در پوست سر خود می توانید از ترتینوئین (Retin-A) نیز استفاده کنید.
درمان ریزش موی زنانه با ترتینوئین (Retin-A)
ترتینوئین یا اسید رتینوئیک مشتق شده از ویتامین A است که در سال 1971 توسط FDA تأیید شد. در آن زمان برای درمان آکنه های خفیف تا متوسط، چین و چروک های کوچک و تجمع رنگدانه ای شدید (تغییر رنگ پوست) استفاده می شد. این دارو تنها با نسخه قابل تهیه است، اگرچه محصولاتی وجود دارد که بدون نسخه بوده و حاوی ترتینوئین می باشند.
در حالت های ژل، کرم یا مایع موجود است، لایه بیرونی پوست را نرم می کند و از تشکیل لایه ای ضخیم از سلول ها ( یا کراتینیزاسیون) جلوگیری می کند. این امر باعث می شود ماینوکسیدیل راحت تر جذب شود. این داروی درمان ریزش مو از طریق نسخه در دسترس است.
ترتینوئین ماده مؤثر و فعال در بسیاری از محصولات است: Retin-A ؛ Retin-A Micro ؛ آترالین؛ رِنووا؛ رنووا پمپ؛ آویتا.
عوارض جانبی ممکن است شامل کهیر، مشکل در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو باشد. همچنین کاربران از سوزش، گرمی، سوزن سوزن شدن، سوزش، خشکی، خارش، قرمزی، تورم، پوسته دادن، تحریک و تغییر رنگ پوست را گزارش می کنند. همچنین ممکن است زنان حساسیت به نور را نیز داشته باشند که یعنی افزایش حساسیت به نور خورشید. این افزایش حساسیت ممکن است احتمال بروز آفتاب سوختگی یا سوختگی در اتاقک برنزه را افزایش دهد. علاوه بر این، هیچ مطالعه ای در مورد استفاده از آن در دوران بارداری وجود ندارد. معلوم نیست که وارد شیر مادر می شود یا نه. بنابراین، توصیه می گردد که در هنگام شیردهی از مصرف خوراکی ترتینوئین خودداری کنید. مادران شیرده باید از استفاده موضعی نیز خودداری کنند.
همچنین توصیه می شود از صابون یا پاک کننده های دارویی یا ساینده، داروهای قابض، داروهای خشک کننده، محصولات موضعی با محتوای الکل بالا و اسید سالیسیلیک استفاده نکنید. میوه ها و سبزیجات حاوی اسید سالیسیلیک هستند به خصوص انواع توت ها و همچنین برخی گیاهان و ادویه ها.
اگر از داروهائی حاوی بنزوئیل پراکسید، گوگرد، رزورسینول یا اسید سالیسیلیک استفاده می کنید اجازه دهید قبل از استفاده از ترتینوئین خشک شوند.
درمان آلوپسی آندروژنیک با شامپوی حاوی کتوکونازول
شامپویی که بسیاری از خانمها برای درمان آلوپسی آندروژنیک استفاده کرده و نتیجه خوبی گرفته اند، شامپوی کتوکونازول 2٪ است که ماده اصلی و فعال آن کتوکونازول است. از آن برای درمان عفونت های سینکی به خاطر مخمر و قارچ (مانند شوره سر، و درماتیت سبوروئیک) استفاده می شود. برای عفونت های پوستی به صورت کرم، قرص و شامپو می توان این دارو را تهیه کرد. افرادی که ریزش مو دارند تمایل دارند که از شامپوی آن استفاده کنند.
فواید اصلی شامپوی کتوکونازول برای خانمهایی که موهای نازک دارند مقابله با اثرات دی هیدروتستوسترون است. دی هیدروتستوسترون هورمونی است که فولیکول های مو را کوچک می کند. شامپوهای کتوکونازول به طور معمول با فرمول 2٪ و همچنین 1٪ (که بدون نسخه در دسترس است) قابل تهیه هستند. به طور کلی زنان از فرمول 2٪ اثرگذاری بیشتری را گزارش می کنند.
استفاده از آن به همراه سایر داروهای ریزش مو به طور کلی بی خطر است.
عوارض جانبی شامپوهای کتوکونازول
در دوزهای بالاتر، خطر ایجاد مشکلات شدید کبدی وجود دارد. با این حال، مقدار کمی کتوکونازول که از طریق شامپوی کتوکونازول جذب می کنید، به قدری کم است که نمی تواند در سایر قسمت های بدن تأثیر داشته باشد. با این حال، توصیه می شود که مصرف شامپو کتوکونازول را در دوران بارداری متوقف کنید.
گاهی اوقات مصرف کنندگان تحریکات خفیف پوستی را گزارش می کنند. در صورت تماس با چشم ممکن است باعث تحریک شود. اگر پوست سر خشک یا سوزش پوست دارید، ممکن است بخاطر کتوکونازول نباشد. بلکه می تواند یک واکنش به سدیم لوریل سولفات باشد.
درمان ریزش موی زنانه با ساو پالمتو
ساو پالمتو یک گیاه نخل بومی آمریکای شمالی است که هم اکنون برای درمان بزرگ شدگی پروستات، عفونت های مثانه و عادی سازی تحریک جنسی مورد استفاده قرار می گیرد. هم اکنون نیز برای درمان آلوپسی آندروژنیک استفاده می شود.
تصور می شود که ساپالمیتو برای ریزش مو می تواند یک مسدودکننده آندروژن باشد. تحقیقات زیادی در مورد اثربخشی ساو پالمتو انجام نشده است، اما به نظر می رسد اثر کمی داشته باشد - حتی فرمول ماینوکسیدیل نیز حاوی ساو پالمتو است.
ساو پالمتو دارای عوارض جانبی خفیف است، البته اگر عارضه ای رخ دهد. توصیه می شود که زنان در حین بارداری آن را مصرف نکنند. علاوه بر این، مصرف ساو پالمتو باید دو هفته قبل از جراحی متوقف شود زیرا می تواند لخته شدن خون را کند نماید.
اثربخشی ساو پالمتو چندان سریع نیست. کاربران معمولاً مشاهده ی مزایا را بعد از دو تا دوازده ماه استفاده ی منظم گزارش می دهند.
یکی از بهترین موارد در مورد این مکمل این است که می توان آن را به عنوان بخشی از برنامه جامع درمان ریزش مو زنانه، با سایر روش های درمانی استفاده نمود و همچنین نسبتاً ارزان است. مطلب پیشنهادی : بهترین پکیج های ضد ریزش مو
درمان آلوپسی آندرژنیک با سایمتیدین
سایمتیدین یک مسدود کننده هیستامین است که معمولاً برای بیماری ریفلاکس معده دستگاه گوارش (GERD) یا زخم معده تجویز می شود.
این دارو اثر ضد آندروژنی خفیف دارد، و معدود مطالعاتی که روی آن انجام شده است شامل دوزهای زیاد و دارای نتایج ترکیبی است و به عنوان یک مسدود کننده آندروژن، برای مردان توصیه نمی شود.
این دارو هم با نسخه و بدون نسخه قاتبل تهیه است اما به دلیل عوارض جانبی اش، فقط باید آن را برای درمان آلوپسی آندروژنیک و تحت نظر پزشک استفاده کنید.
عوارض جانبی سایمتیدین
برخی از مصرف کنندگان دچار سردرد، سرگیجه، اسهال، خواب آلودگی و در موارد شدیدتر افسردگی، عصبی بودن و توهم می شوند.
برای خانمهایی که حامله هستند، یا در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی، آنتی اسیدها یا کتوکونازول توصیه نمی شود.
اگرچه سایمتیدین بدون نسخه گران نیست، اما به عنوان اولین گزینه برای ریزش مو توصیه نمی شود. مسدود کننده های آندروژن مؤثرتری وجود دارد که پزشک شما ممکن است قبل از سایمتیدین توصیه به مصرف آن بکند مانند فیناستراید، شامپو کتوکونازول (همراه با کتوکونازول). برخی از خانمها با مصرف حتی با مکمل ساپالمیتو نیز نتایج خوبی داشته اند.
روش های درمانی ریزش موی زنان که نیاز به نسخه پزشک دارند
این گزینه ها نیاز به مراجعه به پزشک دارد که در این صورت بهترین گزینه برای شما تشخیص داده می شود.
اسپیرونولاکتون سنتز تستوسترون را کاهش می دهد، که با کمک ریداکتاز آلفا5 نوع 2 به دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می شود. DHT منبع اصلی ریزش مو برای زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنیک است DHT در اصل به فولیکولهای مو حمله می کند و باعث نازک شدن مو می شود و حتی باعث می شود فولیکول های مو از بین بروند.
زنان معمولاً مقدار کمی تستوسترون در بدن خود دارند. تستوسترون و تبدیل آن به DHT لزوماً مشکل نیست. میزان اتصال DHT به گیرنده های موجود در فولیکول های پوست سر است که مشکل ایجاد می کند.
اسپیرونولاکتون دارویی است که عمدتا برای فشار خون بالا (هایپرتنشن) استفاده می شود، نه به عنوان یک درمان برای ریزش مو. اما در هر صورت این یک ضد آندروژن است که باعث کاهش سرعت ریزش مو در خانمهایی می شود که سطح بیشتری از اتصال DHT به گیرنده های آندروژن در فولیکول دارند. این دارو باعث می شود که غدد فوق کلیوی تولید آندروژن ها را آهسته تر کنند و همچنین آندروژن های موجود در سیستم بدن شما را مسدود کند.
این دارو موجب رشد مجدد مو نمی شود اما می تواند به فولیکول های شما کمک کند تا موهای ضخیم تری تولید کنند.
متخصص پوست شما می تواند یک آزمایش خون درخواست دهد و اگر گمان کند که آندروژن ها دلیل اصلی ریزش موی شما است، می تواند اسپیرونولاکتون را برای درمان آلوپسی آندروژنیک تجویز نماید.
برخی از مطالعات موردی نشان می دهند زنانی که موهایشان با ماینوکسیدیل رشد مجدد نداشته اند، ممکن است با افزودن اسپیرونولاکتون به رژیم دارویی شان نتیجه بهتری بگیرند، اگرچه برای تأیید این موضوع تحقیقات بیشتری لازم است.
عوارض جانبی اسپیرونولاکتون
اسپیرونولاکتون علاوه بر متوقف کردن ریزش موی سر و سبب تولید موهای ضخیم تر توسط فولیکول های مو، می تواند از رشد مو در مناطق دیگر بدن مانند صورت شما جلوگیری و می تواند به پاکسازی آکنه کمک کند. می توان آن را با سایر داروهای رشد مجدد مو ترکیب کرد.
مزیت دیگر این است که این دارو نسبتاً ارزان است.
اسپیرونولاکتون فقط برای زنان است. این دارو می تواند عوارض جانبی جدی جنسی در مردان ایجاد کند زیرا باعث انسداد هورمونهای مردانه می شود. با تغییر سطح هورمون، ممکن است چرخه قاعدگی زنانه نیز تغییر کند.
عارضه دیگر تکرر ادرار است (بخاطر داشته باشید که این دارو یک مدر است). هرچه دوز بیشتر باشد، احتمال تکرر ادرار نیز بیشتر است. بنابراین باید مصرف اسپیرونولاکتون را زمانبندی کنید تا بتوانید بعد از مصرف به سرویس بهداشتی دسترسی پیدا کنید. بیشتر اوقات مصرف دوبار در روز تجویز می شود.
اگرچه اسپیرونولاکتون یک داروی مدر است اما همچنان پتاسیم بدن شما حفظ خواهد شد، بنابراین پزشک شما باید اطمینان حاصل کند که سطح پتاسیم شما به سطح خطرناکی نمی رسد (چرا که باعث هیپرکالمی می شود).
اگر فشار خون شما کم است می تواند باعث افت فشار خون شما شود که همین امر می تواند خطرناک باشد.
اگر داروهای دیگری مصرف می کنید، با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که اسپیرونولاکتون در ترکیب با هر داروی دیگری که مصرف می کنید خطرناک نیست.
اطمینان حاصل کنید که اگر اسپیرونولاکتون مصرف می کنید عوارض جانبی منفی را تجربه نمی کنید. اگر شاهد عارضه منفی بودید، با پزشک خود صحبت کنید.
لاتانوپروست
از لاتانوپروست برای درمان گلوکوم استفاده می شد و اشاره شده است که باعث افزایش طول، ضخامت و تعداد مژه ها می شود.
مطالعه ای که در ماه ژوئن 2012 در مجله آکادمی پوست آمریکا منتشر شده است، نشان داده است که این دارو می تواند برای درمان ریزش مو موثر باشد. این ماده از پروستاگلاندین ها تقلید می کند که باعث افزایش تراکم مو در پوست سر بعد از 24 هفته درمان می شود.
این دارو در صورت استعمال به مژه ها می تواند موجب تغییرات رنگدانه ای شدید روی پوست نزدیک مژه ها گردد و ممکن است باعث تغییر تدریجی رنگ چشم شود.
بیماتوپروست
همانند لاتانوپروست، بیماتوپروست نیز مشابه آنالوگ پروستاگلاندین است که برای آلوپسی مژه استفاده می شود. این دارو مورد FDA برای آلوپسی مژه است. از این دارو برای درمان گلوکوم نیز استفاده شده است.
یک مطالعه نشان داد که 50٪ از افراد مورد مطالعه از نظر تراکم مو بهبود چشمگیری دارند. همچنین باعث شده موهای بیشتری وارد مرحله آناژن یا رشد شوند.
برای تعیین دوزهای توصیه شده و طول مدت درمان، تحقیقات بیشتری باید روی بیماتوپروست و لاتانوپروست انجام شود.
از آنجا که هزینه رشد مجدد مژه ها گران است، بنابراین استفاده از آن برای کل پوست سر می تواند بسیار گران تر باشد.
عوارض جانبی شامل افزایش تغییرات رنگدانه ای روی پوست است، اگرچه معمولاً هنگام استفاده روی قسمت مژه رخ می دهد.
هورمون درمانی برای نازک شدن مو
هورمون درمانی(HRT) شامل مصرف هورمونهای زنانه، معمولاً استروژن و پروژسترون برای متعادل کردن سطح هورمون هاست. آنها معمولاً به صورت قرص، کرم یا patch مصرف می شوند. هورمون درمانی به ندرت به عنوان درمانی برای نازکی موها تجویز می شود.
هورمون درمانی گاهی اوقات در یائسگی تجویز می شود، که می تواند دوران بسیار سختی برای زن باشد: گرگرفتگی، تعریق شبانه، مشکل در خواب و نوسانات خلقی (که تحمل آن برای دیگران نیز می تواند سخت باشد.)
هورمون درمانی را همچنین می توان برای جلوگیری از پوکی استخوان که باعث نازک تر شدن استخوان ها و در نتیجه ضعیف تر شدن آن می شود، استفاده نمود.
اما در زندگی زنان بارها و بارها سطح هورمون دچار عدم تعادل می شود دوران بارداری و بعد از بارداری. در حین بارداری، زنان به دلیل فراوانی هورمونهای زنانه در سیستم گردش خون خود، اغلب متوجه می شوند که موهایشان پرتر و ضخیم تر است. نتیجه آن است که بیشتر موهایشان در مرحله آناژن یا رشد قرار می گیرد.
بعد از تولد فرزند، سطح هورمون افت می کند و مو به مرحله تلوژن یا مرحله استراحت می رود و دیگر رشد نمی کند و بعداً موهای جدیدی جایگزین می شوند و موهای قدیمی می ریزند.
بنابراین اگر ریزش مو به دلیل عدم تعادل هورمونی است، پزشک ممکن است هورمون درمانی را به عنوان گزینه ای برای شما توصیه کند، اما باید بدانید که عاری از عوارض جانبی نیست.
برخی از عوارض جانبی احتمالی جدی هستند. در صورت عدم مصرف استروژن به همراه پروژسترون، احتمال ابتلا به سرطان سینه و سرطان رحم بیشتر است. همچنین خطر سکته مغزی، بیماری های قلبی و همچنین لخته شدن خون نیز زیاد است.
عوارض جانبی غیر کشنده شامل سردرد، سینه های دردناک، کج خلقی، حالت تهوع، نفخ و همچنین خونریزی واژینال است.
به دلیل عوارض جانبی جدی HRT، لازم است با پزشک خود صحبت کنید که آیا این یک روش درمانی مناسب برای ریزش موی شماست یا خیر. اگر سرطان سینه، سرطان رحم یا بیماری قلبی در خانواده شما وجود داشته باشد، خطر استفاده می تواند بیشتر از داشتن موهای ضخیم تر و پرتر باشد. و اگر پزشک شما HRT را برای شما تجویز کرده است باید کمترین مقدار ممکن را برای برای مدت زمان کوتاهی مصرف کنید.
فیناستراید (Propecia) برای زنان
شاید در مورد Propecia (همراه با ماده مؤثر فیناستراید) برای درمان آلوپسی آندروژنیک شنیده باشید. فیناستراید یک مسدود کننده DHT یا ضد آندروژن است.
فیناستراید برای اولین بار در سال 1992 برای هیپرتروفی خوش خیم پروستات(BPH یا بزرگ شدگی پروستات) مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1998، برای اولین بار برای درمان ریزش موی مردانه مورد تایید قرار گرفت که نتایج عالی داشت: ریزش مو را در حدود 90٪ مردان تثبیت کرد و در 50٪ تا 75٪ از مصرف کنندگان موها مجددا رشد کردند. اما برای خانم ها استفاده از فیناستراید برای درمان ریزش مو چندان مشخص نیست.
آیا فیناستراید داروی موثری است؟
اثربخشی فیناستراید برای زنان به تحقیقات بیشتری نیاز دارد. برخی از خانمها رشد مجدد مو را تجربه می کنندو برخی هم نه. مشخص نیست که چه کسی فرد مناسبی برای دریافت دارو است و چه کسی نیست و مقدار مصرف آن نیز معلوم نیست. با این وجود، گمان می رود زنانی که سطح آندروژن (هورمون مردانه) بالاتری دارند، به احتمال زیاد به فیناستراید پاسخ دهند. مصرف کنندگان برای مشاهده ی نتیجه باید 6 ماه یا بیشتر از فیناستراید استفاده کنند. علاوه بر این، برای به دست آوردن مزیت های دارو مجبور به ادامه ی استفاده از فیناستراید هستند.
عوارض جانبی فیناستراید
فیناستراید از سوی FDA برای ریزش موی زنان تأیید نشده است. در معدود مطالعاتی که تاکنون انجام شده است، هیچ عارضه جانبی از سوی خانمها گزارش نشده است. اما اگر زنی باردار باشد، فیناستراید ممکن است باعث مونث سازی جنین های مذکر شود. بنابراین اگر یک زن باردار است، نباید فیناستراید مصرف کند و اگر یک زنی در سن فرزندآوری است، باید از روش کنترل بارداری موثری استفاده کند. عوارض جانبی طولانی مدت ناشناخته هستند.
زنان دارای مشکلات کبدی نباید از فیناستراید استفاده کنند، زیرا این دارو توسط کبد متابولیزه می شود.اگر به دنبال گزینه های درمانی ریزش موی زنانه هستید، فیناستراید می تواند یکی از زراه های احتمالی باشد، اما باید با پزشک خود صحبت کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد افراد مناسب برای دریافت این دارو، دوز توصیه شده و اثرات جانبی طولانی مدت، مطالعات بیشتری لازم است. هزینه ی دارو نیز حدود 75 دلار در ماه است.
فلوتامید
فلوتامید یک آنتی آندروژن است که معمولاً برای درمان سرطان پیشرفته پروستات و هیرسوتیسم (موی بیش از حد در زنان) استفاده می شود.
در حال حاضر، مطالعات زیادی روی این دارو صورت نگرفته است، اما یک مطالعه نشان داد که شرکت کنندگان در مطالعه شاهد کاهش ریزش مو به میزان 21% بوده اند (در مقیاس لودویگ، که ریزش مو زنان را اندازه می گیرد).
مشکل در عوارض جانبی آن است که بندرت شامل مشکلات کبدی (گاهی کشنده) نیز می شود. مشکلات کبدی معمولاً در سه ماه اول شروع مصرف فلوتامید اتفاق می افتد، اما مشکلات دیگر در هر زمانی ممکن است رخ دهد.با توجه به عوارض جانبی فلوتامید، ممکن است بهترین گزینه برای مقابله با ریزش موی زنانه( (FPHL نباشد.
داروهای ضد بارداری خوراکی برای ریزش مو
داروهای ضد بارداری خوراکی رایج ترین درمان برای رایج ترین نوع ریزش موی زنانه یعنی آلوپسی آندروژنیک است.
قرص های ضد بارداری که به همراه داروی دیگری به نام اسپیرونولاکتون تجویز می شوند، سطح آندروژن های بدن را کاهش می دهند. آندروژن ها هورمون های مردانه هستند که به دی هیدروتستوسترون تبدیل شده و به فولیکول مو وصل می شوند و باعث نازک تر شدن مو می گردند. از آنجا که مردها سطح آندروژن بالاتری دارند، طاسی می تواند کل سر آنها را در برگیرد.
خانم ها سطح اندروژن پایین تری در بدن دارند، بنابراین معمولاً کوچک سازی می شوند - فرآیندی که در آن فولیکول های مو موهای بسیار نازک تری تولید می کنند.
داروهای ضد بارداری خوراکی حاوی هورمونهای پروژستین هستند. برخی فرمول ها شامل استروژن می باشند که باعث کاهش تعداد آندروژن ها در بدن می شوند. کاهش تعداد آندروژن ها می تواند ریزش مو را کاهش دهد.
قرص های ضد بارداری انواع مختلفی دارد. برخی از قرص های ضد بارداری شاخص اندروژن پایینی دارند و باعث کاهش ریزش مو می شوند. موارد دیگری نیز وجود دارند که دارای اندروژن بالایی هستند و باعث افزایش ریزش مو می شوند.
داروهای ضد بارداری دارای آندروژن کم شامل موارد زیر است: بریویکون، دسنوژن، استروستوپFe، میرست، میکرونور، مودیکون، نیکون، اورتوسپت، اورتو سایکلین، ارتوتری سایکلین،والیت، یاسمین، یاز.
عوارض جانبی قرص های ضد بارداری
قرص های ضد بارداری بدون خطر نیستند و ممکن است بسیار خطرناک باشند اگر:
سیگار بکشید، چاق باشید، فشار خون بالای داشته باشید، قبلا دچار لخته خون شده باشید و یا فردی زیر 50 سال از اعضای خانواده تان دچار لختگی خون شده باشد، اخیرا دچار تروما شده اید یا تحت عمل جراحی قرار گرفته اید، از میگرن رنج می برید، بیماری کبدی دارید، تحرک ندارید و بیش از 4 ساعت سوار هواپیما می شوید.
خطرناکترین عوارض جانبی عبارتند از: افزایش خطر برخی سرطان ها، سکته مغزی، لخته شدن خون و حمله قلبی.
عوارض جانبی با خطر کمتر شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، حساسیت سینه ها، کاهش تحریک جنسی، نوسانات خلقی
با پزشک خود در مورد آنچه که باعث ریزش مو هایتان می شود صحبت کنید، و اینکه آیا قرص های ضدبارداری گزینه خوبی برای شما هستند یا نه.
اگر شروع به مصرف آنها کرده اید، درمورد عوارض جانبی با پزشک خود ارتباط برقرار کنید. آنها اغلب برای کاهش عوارض جانبی تغییر نسخه را توصیه می کنند.
سیپروترون استات (CPA)
شاید شنیده باشید که یکی از قوی ترین آنتیآندروژنها سیپروترون استات است (که در Androcur ، Diane 35 ، Diane 50 ، Dianette ، Andr0-Diane ،Cyprone و Cyprostate یافت می شود). این دارو برای درمان آلوپسی آندروژنیک در ایالات متحده تأیید نشده است.
اگر علاقه مند به مصرف سیپروترون استات برای ریزش موی خود هستید و به فکر تهیه ی آن از خارج از ایالات متحده هستید، مراقب باشید. شما باید آن را فقط تحت نظر پزشک استفاده کنید. همچنین به یاد داشته باشید که برای به دست آوردن نتیجه، باید مصرف آن را ادامه دهید.
در دوزهای بالاتر از آنچه که در قرص های ضد بارداری وجود دارد، خطرناکترین عارضه جانبی آسیب کبدی است. مقدار موجود در داروهای ضد بارداری خوراکی معمولاً 2 میلی گرم است. دامنه شروع خطر از 50 میلی گرم به بالاست. اگر در گذشته مشکل کبدی داشتید، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
سیپروترون استات همچنین می تواند پوست شما را خشک کرده و علائم کششی ایجاد کند. همچنین احتمال ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در عمق پاها) وجود دارد. مصرف کنندگان داروی ضد بارداری حاوی CPA احتمال افسردگی بالاتری نیز دارند. مصرف طولانی مدت ممکن است منجر به پوکی استخوان شود.
درمان ریزش موی زنانه (آلوپسی آندروژنیک) با لیزر درمانی سطح پایین (LLLT)
لیزر درمانی سطح پایین برای درمان بسیاری از وضعیت های مختلف استفاده می شود. مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می دهد این روش می تواند بهبودی، تسکین درد، کاهش التهاب را تسهیل نماید و به بازگرداندن عملکرد در یک منطقه کمک کند. بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز، آرتریت روماتوئید و درد مفاصل عمومی از لیزر درمانی سطح پایین استفاده می کنند. بیماران مبتلا به پسوریازیس و یا آکنه نیز از آن برای درمان وضعیت پوستی خود بهره می برند. بسیاری از تیم های ورزشی حرفه ای از LLLT (که با عنوان لیزرهای سرد، لیزر نرم، لیزر بیوستیمیلاسیون و لیزر درمانی نیز شناخته می شود) استفاده می کنند تا به تسریع بهبودی در اثر آسیب یا التهاب کمک کنند.
تحقیقات امیدوار کننده ای در مورد درمان آلوپسی آندروژنیک با لیزر درمانی سطح پایین وجود دارد.
درمان آلوپسی آندروژنیک با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
برای بدست آوردن PRP، خون را از بیمار گرفته و در سانتریفیوژ قرار می دهند و پلاکت ها را تغلیظ می کنند، که تعداد فاکتورهای رشد را 5 تا 10 برابر افزایش می دهد.
اگرچه FDA پلاسمای غنی از پلاکت را برای رشد مجدد مو تأیید نکرده است، اما امید به توانایی آن برای کمک به خانم ها برای ترمیم و رشد مجدد مو وجود دارد.
مجله داروخانه آنلاین مهتاطب به عنوان مرجع تخصصی مقالات و اطلاعات زیبایی، سلامت، بهداشت و تغذیه همیشه می کوشد تا بهترین و به روز ترین اطلاعات را در زمینه های پزشکی و سلامتی در اختیار شما عزیزان قرار دهد.
14 دلیل مهم ریزش موی زنان
ا
دلایل ریزش مو در زنان
عوامل ارثی و ژنتیک
مهم ترین علت ریزش مو زنان در جهان ریزش مو و بیماری های ارثی است که روی مردان و زنان به یک نسبت تاثیر می گذارد. به این وضعیت آلوپسی آندروژنیک می گویند. الگوی آلوپسی آندروژنیک در مردان و زنان متفاوت است. الگوی ریزش موی مردان معمولا در خط جلویی پوست است که به تدریج به عقب میروند اما الگوی ریزش مو زنان با نازک شدن موها مشخص می شود. پیشنهاد میکنمی به مقاله ریزش موی ارثی مجله مهتاطب مراجعه بفرمایید.
تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی یکی از شایع ترین دلایل ریزش مو در زنان می باشد. پزشکان پوست معتقدند که هورمون ها نقش مهمی در چرخه رشد مو دارند. استروژن ها (هورمون های زنانه) به خانم ها کمک میکنند تا موهایشان در فاز رشد قرار بگیرد. زمانی که اختلالی در غدد درون ریز بدن اتفاق بیفتد، می تواند منجر به ریزش مو شود، مانند سندروم تخمدان. البته این مسئله تا حد زیادی به ژنتیک نیز بستگی دارد. اگر شما به صورت ارثی ریشه های مو حساسی دارید، ممکن است اختلالات هورمونی بیش از حد روی رشد مو تاثیر منفی بگذارد.
اضطراب
بعضی از افراد از ما میپرسند که چطور یک عامل روحی و خارجی می تواند باعث ریزش مو شود؟ استرس باعث افزایش سطح آندروژن می شود که این خود به ریزش مو دامن میزند. اضطراب همچنین مشکلاتی مانند شوره سر، اختلال در عادات غذایی و سیستم گوارش میشود که تمام این مشکلات در نهایت منجر به ریزش مو در زنان خواهد شد.
زایمان
خانم های زیادی پس از زایمان با ریزش مو رو به رو می شوند. یکی دیگر از دلایل ریزش مو می تواند یک بحران روحی و پر استرس مانند طلاق یا مرگ یکی از عزیزان شما باشد.
کمبود آهن و کم خونی
یکی از مهم ترین دلایل ریزش مو در زنان کمبود آهن است. آهن نقش مهمی در رشد مو دارد زیرا پروتئین های مو را تولید می کند. برای تشخیص اینکه شما کمبود آهن دارید یا نه باید آزمایش خون بدهید و نتیجه را به پزشک متخصص بسپارید.
اکثر خانم هایی که ریزش مو دارند، با مشکل عدم تعادل غده تیروئید نیز دست و پنجه نرم میکنند. غده تیروئید تولید پروتئین و اکسیژن داخل بافت ها را کنترل و از این راه متابولیسم بدن را تنظیم میکند. کم کاری یا پرکاری تیروئید روی ریشه های مو تاثیر گذاشته و حتی ممکن است منجر به کم خونی شود و همان طور که پیشتر گفتیم کم خونی نیز یکی از دلایل مهم ریزش مو زنان می باشد. مطالعه مقاله ریزش موی ناشی از تیروئید مجله مهتاطب، خالی از لطف نیست.
کاهش وزن شدید
وقتی شدیدا وزن کم می کنید، پس از چند هفته با ریزش مو شدید نیز رو به رو خواهید شد. اگر خیلی ساده بخواهیم بگوییم، بدن به حرف ما گوش نمیدهد، یعنی بدن وقتی مواد مغذی و مورد نیاز خود را نتواند از تغذیه به دست بیاورد، به ریشه های مو حمله می کند.
افزایش سن
سن فقط یک عدد نیست! با افزایش سن، بدن خانم ها دچار تغییرات زیادی از جمله یائسگی می شود. یائسگی یکی از مهم ترین دلایل ریزش مو در زنان می باشد. خانم های عزیز باید درک کنند که هر چقدر سن آنها افزایش میابد، موها نیز پیرتر و نازک تر می شوند و این کاملا طبیعی است.
مراقبت از مو
اقدامات آرایشی و زیبایی که بر روی موها انجام میدهند مانند رنگ مو، اکستنشن، اتوی مو و غیره با گذشت زمان می تواند منجر به ریزش مو ختم شود. وقتی یکی از فولیکول های مو آسیب ببینید دیگر از آن هیچ مویی رشد نمی کند. وجود تعداد زیادی از فولیکول های آسیب دیده می تواند باعث کچلی دائمی شود. با ایجاد تغییراتی در سبک مراقبت از موی خود می توانید از ریزش مو جلوگیری کنید.
درمان سرطان
چند هفته پس از شیمی درمانی یا برخورد اشعات به سر و گردن، ممکن است همه یا بیشتر موها از بین برود اما جای نگرانی نیست، زیرا معمولا چند ماه پس از اتمام شیمی درمانی یا پرتو درمانی، موهای سر دوباره رشد می کنند. همچنین پزشکان نیز به کسانی که سرطان خود را درمان کرده اند داروهایی برای رشد مجدد مو پیشنهاد میدهند.
کمبود ویتامین B12
آیا بیش از حد احساس خستگی و کمبود انرژی میکنید؟ ممکن است این خستگی به دلیل کمبود ویتامین B12 در بدن شما باشد. البته کمبود B12 تنها به خستگی ختم نمی شود، بلکه روی ریزش مو زنان نیز تاثیر مستقیم دارد زیرا کمبود ویتامین B12 روی سلامت گلبول های قرمز که وظیفه انتقال اکسیژن به بافت های بدن را دارد تاثیر می گذارد.
این مورد در گیاهخواران بیشتر اتفاق می افتد زیرا B12 از طریق پروتئین های حیوانی به دست می آید.
آلوپسی کششی
اگر شما هم جزء افرادی هستید که موهای خود را خیلی محکم می بندید، باید بگوییم احتمالا یکی از مهم ترین دلایل ریزش مو شما همین عامل است. نام دیگر این بیماری، آلوپسی کششی می باشد که می تواند به ریزش مو دائمی منجر شود. طبق تحقیقات آکادمی پوست آمریکا رشد مو در آلوپسی کششی دیگر امکان پذیر نیست اما می توان از ریزش موی بیشتر جلوگیری نمود. تنها راه حل این است که موهای خود را شل تر و نرم تر ببندید.
عفونت پوست سر
عفونت پوست سر می تواند منجر به پوسته پوسته شدن پوست سر و ایجاد زخم و التهاب شود. اگر روی پوست سر خود نقاط کوچک سیاه دیدید، بدانید که این نقاط همان ساقه های مو هستند.
مصرف دارو
ممکن است مصرف بعضی از داروها باعث ریزش مو شوند. اگر فکر میکنید که داروی خاصی باعث ریزش موی شما شده، از پزشک خود سوال کنید که آیا ریزش مو جزء عوارض جانبی آن است یا خیر؟ اگر دارو مورد نظر تاثیری در ریزش مو داشت، نباید به طور ناگهانی مصرف آن را قطع کنید زیرا قطع برخی داروها به صورت ناگهانی می تواند برای سلامتی خطرناک باشد.
دکتر رویا میرنظامی 
