عفونت قارچی واژن؛ علل، علائم و راه های درمان

عفونت قارچی واژن چیست؟  

عفونت قارچی یا مخمری واژن، عفونتی همراه با خارش و سوزش در ناحیه واژن است که در اثر رشد زیاد قارچ­ های کاندیدا در ناحیه واژن به وجود می آید.

 

چه کسانی به عفونت های قارچی مبتلا می شوند؟

زنان در تمام سنین ممکن است به عفونت قارچی واژن مبتلا شوند. طبق تحقیقات انجام شده در مورد عفونت های قارچی بر روی بیش از 100 هزار زن در 5 کشور دنیا، از هر 4 زن، 3 زن در طول زندگی خود حداقل یکبار دچار عفونت های قارچی در ناحیه واژن می شود. و از این تعداد تقریباً P، بیش از دو بار به این نوع عفونت ها مبتلا می شوند. البته عفونت­ های مخمری واژن، قبل از بلوغ و بعد از یائسگی، در زنان به ندرت اتفاق می افتد.
 

بیشتر بخوانید: مترونیدازول

عوامل افزایش ابتلا به عفونت قارچی واژن

 اگر موارد زیر را داشته باشید، خطر شما برای ابتلا عفونت­ های مخمری بالاتر است:

• باردار باشید

• دیابت داشته باشید و قند خون شما تحت کنترل نباشد

• از نوعی از کنترل هورمونی بارداری استفاده کنید که دوزهای بالاتری از استروژن داشته باشد

• از دوش واژینال یا اسپری­ های واژن استفاده کنید

• اخیرا آنتی‌بیوتیک­ هایی مانند آموکسی سیلین یا داروهای استروئیدی استفاده کرده باشید

• مثلا به دلیل ابتلا به ایدز، یک سیستم ایمنی ضعیف داشته باشید

علائم عفونت قارچی واژن کدامند؟

معمول ­ترین علائم عفونت مخمری واژن، خارش بیش از حد در اطراف واژن است. سایر علائم و نشانه­ ها شامل موارد زیر است:

• سوزش، خارش و تورم واژن و فرج
• درد در زمان ادرار کردن
• درد در طی رابطه­ ی جنسی
• زخم 

• ترشحات سفید رنگ و ضخیم از واژن که شبیه پنیر دلمه شده است و بوی بد ندارد.

💥 شما ممکن است فقط برخی از این علائم را داشته باشید. آن ­ها ممکن است ملایم یا شدید باشند.

دلایل عفونت ­های قارچی کدامند؟

عفونت­ های مخمری توسط رشد بیش از حد قارچ­ های میکروسکوپی کاندیدا ایجاد می ­شوند.
واژن شما ممکن است مقدار کمی از مخمردرهر زمانی داشته باشد؛ بدون اینکه موجب ایجاد هیچ گونه علامتی شود. اما زمانی که مخمرها خیلی زیاد رشد می­ کنند؛ شما می­ توانید مبتلا به عفونت شوید.



آیا ممکن است از طریق رابطه­ ی جنسی به عفونت مبتلا شوم؟
بله. عفونت مخمری، به عنوان یک بیماری آمیزشی در نظر گرفته نمی­ شود، چون شما می ­توانید بدون داشتن رابطه­ ی جنسی نیز مبتلا به عفونت مخمری شوید. کاندوم­ ها و محافظ­ های دهانی ممکن است به پیشگیری از ابتلا و یا انتقال عفونت­ های قارچی از طریق رابطه­ ی جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی کمک کنند.

اگر من به یک عفونت قارچی مبتلا باشم؛ آیا باید با پزشک یا پرستار خود صحبت کنم؟

بله، ملاقات با پزشک یا پرستار، تنها روشی است که می­ توانید مطمئن شوید که آیا یک عفونت مخمری دارید یا نه و اینکه آیا از نوع جدی آن  است یا نه.
علائم و نشانه ­های عفونت مخمری خیلی شبیه علائم سایر عفونت­ های جدی ­تر، مانند STIs ها و واژینوزیس باکتریایی (BV) است. اگر STIs و BV درمان نشده باقی بماند، خطر ابتلا به سایر STIsها از جمله HIV را افزایش می ­دهند و می­ توانند منجر به ایجاد مشکلاتی در باردار شدن شوند. BV همچنین می ­تواند منجر به مشکلاتی در طی بارداری شود، مانند زایمان پیش از موعد.

عفونت قارچی چطور تشخیص داده می­ شود؟

پزشک برای شما یک تست لگن را انجام خواهد داد تا به دنبال ورم و ترشحات بگردد. پزشک ممکن است از یک سو آب پنبه­ ای برای برداشتن نمونه از واژن شما استفاده کند. یک تکنسین آزمایشگاه، زیر یک میکروسکوپ، به نمونه، نگاه خواهد کرد تا ببیند که آیا یک رشد بیش از اندازه از قارچ کاندیدا که موجب عفونت مخمری شود، وجود دارد یا نه.

عفونت قارچی چگونه درمان می ­شود؟

عفونت­ های مخمری معمولا با داروهای ضد قارچی درمان می­ شوند. با پزشک یا پرستار خود ملاقات کنید تا مطمئن شوید که عفونت مخمری دارید و مبتلا به نوع دیگری از عفونت نیستید.
سپس می ­توانید، داروی ضد قارچی را بدون نسخه، برای عفونت­ های مخمری از فروشگاه­ ها خریداری کنید. داروهای ضد قارچی به شکل کرم، قرص، پماد، یا شیاف وجود دارند که شما می­ توانید آن­ها را وارد واژن خود کنید.
 

داروهای ضد قارچ را 1 بار در روز، به مدت 7 روز استفاده کنید.

پزشک یا پرستار، می ­تواند برای شما یک دوز منفرد از داروی ضد قارچی خوراکی، مانند فلوکونازول تجویز کند. اگر شما در سال بیشتر از 4 بار به عفونت­ های قارچی مبتلا شوید یا اگر عفونت مخمری شما بعد از درمان­ های بدون نسخه برطرف نشود، ممکن است نیاز به دوزهای منظم از داروهای ضد قارچی به مدت 6 ماه داشته باشید.

آیا استفاده از داروهای بدون نسخه برای عفونت ­های قارچی بی خطر است؟

بله، اما قبل از درمان خودتان برای یک عفونت مخمری واژنی، همیشه با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. این بدین علت است که:

شما ممکن است سعی به درمان یک عفونتی داشته باشید که عفونت مخمری نباشد. مطالعات نشان داده­ اند که از هر 3 زن، دو نفر که داروهای عفونت مخمری را خریداری می ­کنند، واقعا مبتلا به عفونت مخمری نیستند. در عوض، آن­ها ممکن است یک STI یا واژینوزیس باکتریایی (BV) داشته باشند. STIsها و BV نیاز به درمان ­های مختلفی دارند؛ پس اگر عفونت­ های مخمر درمان نشده باقی بمانند، ممکن است موجب مشکلات سلامتی جدی شوند.
زمانی که شما واقعا عفونت قارچی ندارید، استفاده از داروها می ­تواند موجب شود که بدن شما به داروهای عفونت مخمری مقاوم شود. این می­ تواند درمان عفونت ­های مخمری واقعی را در آینده سخت ­تر کند.
برخی از داروهای عفونت مخمری ممکن است کاندوم­ ها و دیافراگم ها را ضعیف ­تر کنند که شانس شما برای باردار شدن یا ابتلا به STI را در زمان ایجاد رابطه­ ی جنسی افزایش می­ دهد. با پزشک یا پرستار خود در مورد دارویی که برای شما بهترین است صحبت کنید و همیشه دستورالعمل­ های مرتبط با دارو را به دقت بخوانید و دنبال کنید.

 

اگر باردار باشم، چطور باید یک عفونت قارچی را درمان کنم ؟

در طی بارداری، درمان یک عفونت مخمری با کرم­ های واژینال یا شیاف­ هایی که حاوی میکونازول یا کلوتریمازول هستند؛ بی خطر است.
برای درمان عفونت مخمری در طی بارداری، نباید قرص فلوکونازول خوراکی را مصرف کنید. آن ممکن است منجر به ایجاد نقایص هنگام تولد شود.

آیا ممکن است به دلیل شیردهی به عفونت قارچی مبتلا شوم؟

بله. عفونت­ های مخمری می ­توانند، به دلیل شیردهی، روی نوک پستان شما یا در پستان شما ایجاد شوند (که معمولا برفک نامیده می شود). مخمر روی شیر و رطوبت رشد می ­کند. یک عفونت مخمری که شما در حین شیردهی به آن مبتلا می­ شوید؛ متفاوت از یک عفونت مخمری واژینال است. با این­حال، عفونت مخمری توسط رشد بیش از اندازه­ ی قارچ­ های مشابهی ایجاد می ­شود.
علائم برفک در طی شیردهی شامل موارد زیر است:

• نوک پستان­ های دردناک که بیشتر از چند روز طول بکشند؛ به ویژه بعد از چندین هفته از شیردهی بدود درد.

• نوک پستان­ های برفکی، براق، خارش دار یا ترک­دار.

• نوک پستان ­های صورتی گود و تاول­دار.

• پستان­ های دردناک

• درد سوزشی در پستان­ ها در طی شیردهی یا بعد از شیر دادن

اگر شما هریک از این علائم یا نشانه ­ها را دارید یا فکر می ­کنید که کودک شما ممکن است دردهان خودش برفک داشته باشد، با پزشک صحبت کنید. در بخش شیردهی، در مورد برفک بیشتر بیاموزید.

اگر من یک عفونت قارچی داشته باشم، آیا شریک جنسی من نیز باید درمان شود؟

شاید، عفونت­ های مخمری جز بیماری­ های آمیزشی نباشند. اما این احتمال وجود دارد که عفونت­ های مخمری در طی رابطه­ ی جنسی دهانی، واژنی یا مقعدی، به شریک شما منتقل شوند.
اگر شریک شما یک مرد باشد، خطر بروز عفونت پایین است. اگر مردان رابطه­ ی جنسی محافظت نشده با زنی که یک عفونت قارچی دارد، داشته باشند، حدود 15% از آن­ها روی آلت­شان خارش یا دانه ایجاد می­ شود. اگر این اتفاق برای شریک شما رخ دهد؛ او باید با پزشک صحبت کند. مردانی که ختنه نشده­ اند و مردان مبتلا به دیابت در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
اگر شریک شما یک زن باشد، او ممکن است در معرض خطر قرار داشته باشد. اگر هرگونه علامتی وجود داشته باشد، او باید معاینه و درمان شود.

چطور می­ توانم از یک عفونت قارچی پیشگیری کنم؟

شما می ­توانید گام ­هایی را برای کم کردن خطر خود برای ابتلا به عفونت­ های مخمری بردارید.

• دوش واژینال نگیرید. دوش واژینال می ­تواند برخی از باکتری­ های نرمال موجود در واژن که از شما در برابر عفونت محافظت می­ کند را از بین ببرد.

• از محصولات جنسی معطر مانند حمام حباب، اسپری­ ها، پدها و تامپون ­ها استفاده نکنید.

• تامپون­ ها و پدها را زود به زود تعویض کنید

• لباس زیر، گن، زیرشلواری یا فاستونی تنگ نپوشید. این­ ها می­ توانند گرما و رطوبت بدن را در ناحیه ­ی تناسلی شما افزایش دهند.  

• یک لباس زیر با جنس نخی بپوشید. لباس زیر نخی به شما کمک می­ کند تا خشک بمانید و در گرما و رطوبت نمانید.

• لباس­ های شنای مرطوب و لباس­ های کار خود را هرچه زودتر عوض کنید

• بعد از دستشویی، همیشه از جلو به عقب خودتان را تمیز کنید.

• از حمام خیلی داغ اجتناب کنید.

• اگر دیابت دارید، مطمئن شوید که قند خون شما تحت کنترل باشد.
  
      

آیا ماست از عفونت­ های قارچی پیشگیری می­ کند یا آن را درمان می­ کند؟

شاید. مطالعات پیشنهاد کرده ­اند که خوردن 8 اونس از ماست با کشت­ های زنده، به صورت روزانه یا مصرف کپسول­ های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می­ تواند به پیشگیری ازعفونت کمک کند.
اما هنوز باید پژوهش بیشتری انجام شود تا بتوان گفت که آیا ماست دارای لاکتوباسیلوس یا سایر پروبیوتیک­ ها می ­تواند از بروز عفونت ­های مخمری پیشگیری کند یا آن را درمان کند یا خیر. اگر شما فکر می‌ کنید که یک عفونت مخمری دارید، قبل از دریافت هرگونه داروی بدون نسخه با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید تا مطمئن شوید.

اگر مکررا مبتلا به عفونت­ های قارچی شوم چه کاری باید بکنم؟

اگر شما در سال، 4 بار یا بیشتر مبتلا به عفونت مخمری می ­شوید، با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. این کاندیدیازیس فرجی مهبلی عود کننده (RVVC) نامیده می ­شود. RVVC در زنان مبتلا به دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف، مانند HIV، معمول­ تر است اما آن ممکن است در زنان سالم دیگر نیز رخ دهد.
پزشکان، اغلب RVVC را با داروهای ضد قارچی، به مدت 6 ماه درمان می­ کنند. محققین همچنین در حال مطالعه­ ی اثرات واکسن برای کمک به پیشگیری از RVVC هستند.

 

• تشخیص و درمان قارچ پا
• چگونه قارچ پوستی را تشخیص دهیم؟
• قارچ سر؛ علائم و درمان
• فرق اگزما و قارچ پوستی​