چگونه عفونت مخمری واژن (کاندیدیازیس) درمان می شود؟

عفونت­ های مخمری واژن (کاندیدیازیس)

بر اساس اطلاعات بدست آمده از مرکز کنترل بیماری ­ها (CDC)، حدودا 75 درصد از زنان حداقل یکبار در طول عمر خود به عفونت مخمری مبتلا می­ شوند و 40-45 درصد از آنها دو بار یا بیشتر مبتلا خواهند شد. برخی از زنان عفونت­ های مخمری زیادی دارند. زنان در تمام سنین ممکن است به عفونت ­های مخمری مبتلا شوند.

چه عواملی موجب بروز عفونت­ های مخمری می ­شوند؟

عفونت ­های مخمری معمولا توسط رشد بیش از حد یک نوع قارچ به نام کاندیدا که همچنین به عنوان مخمر شناخته شده است؛ ایجاد می­ شوند. مقدار کمی مخمر و ارگانیسم ­های دیگر به طور طبیعی در واژن و همچنین در دهان ودستگاه گوارش شما یافت می­ شود. عفونت­ های مخمری هنگامی رخ می ­دهند که تعادل ارگانیسم­ های موجود در واژن شما از بین برود و مخمرها بیش از حد رشد کنند و باعث عفونت شوند. عفونت­ های مخمری به احتمال زیاد تنها قبل و بعد از دوره­ی قاعدگی شما، قابل ملاحظه هستند. برخی از انواع عفونت ­های مخمری به سختی درمان می ­شوند و توسط گونه­ های دیگر قارچ ایجاد می­ شوند. اگر علائم شما بهبود نیافت و می­ بایست برای وجود انواع دیگر قارچ ­ها در واژن خود مورد معاینه قرار بگیرید؛ از ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت خود (HCP) کمک بخواهید.
این تعادل ارگانیسم ­ها در واژن شما می ­تواند توسط عوامل زیر تغییر کند:

• آنتی­ بیوتیک­ ها (برای درمان آکنه، عفونت ­های گلو و گوش یا حتی انواع دیگر عفونت ­های واژن)، زیرا آن ها می­ توانند باکتری­ های طبیعی را در واژن شما از بین ببرند و به مخمر اجازه می ­دهند؛ بیش از حد رشد کند.

• اضافه وزن داشتن

• دیابت

• بارداری

• عفونت HIV

• استروئیدها

• قرص ­های کنترل بارداری و سایر داروهای جلوگیری از بارداری

• لباس زیر تنگ ساخته شده از موادی مانند نایلون یا لاکرا که رطوبت و گرما را به خصوص در فصل تابستان به دام می­ اندازند (لباس زیر نخی انتخاب خوبی است؛ زیرا رطوبت را بهتر جذب می­ کند).  

علائم و نشانه ­های عفونت مخمری چیست؟

شایع ­ترین علائم عفونت مخمری، خارش و ترشحات واژینال است. ترشحات اغلب غلیظ، سفید رنگ و شبیه کشک هستند (اغلب شبیه پنیر دلمه شده می­ باشند). ترشحات واژینال بی­بو خواهند بود. علائم دیگر سوزش، قرمزی و سوزش ناحیه­ ی واژن است. عفونت­ های مخمری شدید ممکن است موجب تورم لبه های خارج از واژن شوند. گاهی اوقات، زنان هنگام ادرار کردن درد دارند؛ زیرا ادرار از روی بافت ­های زخمی عبور می­ کند.
مقاربت­ جنسی نیز ممکن است برای زنان به دلیل التهاب واژن دردناک باشد.

چگونه عفونت­ های مخمری تشخیص داده می­ شوند؟

ارائه ­دهنده­ ی مراقبت­ های سلامت از یک سواب پنبه ای برای نمونه ­گیری از ترشحات واژینال شما استفاده می­ کند. نمونه همراه با یک قطره از یک مایع خاص بر روی یک اسلاید قرار داده می ­شود. ارائه دهنده­ ی مراقبت سلامت یا فردی که در آزمایشگاه کار می­ کند؛ زیر میکروسکوپ نمونه را بررسی می ­کند تا ببیند رشد بیش از حد مخمر وجود دارد یا نه. آزمایش ­های دیگری نیز برای ارزیابی ترشحات واژینال وجود دارد. ارائه ­دهنده­ ی مراقبت­ های سلامت کشت ترشحات واژینال را انجام می ­دهد؛ به خصوص اگر شما عفونت ­های مخمری داشته باشید که هراز گاهی عود می­ کند.

بیشتر بخوانید: مترونیدازول

چگونه عفونت­ های مخمری درمان می­ شوند؟

عفونت ­های مخمری با قرصی که شما می­ توانید ببلعید یا با کرم یا شیاف واژنی (یک ماده ­ی نسبتا جامد که شما درون واژن خود قرار می­ دهید؛ در آنجا دارو حل شده و تاثیر خود را اعمال می­ کند) درمان می­ شوند. ارائه­ دهنده­ ی مراقبت سلامت به شما توضیح می­ دهد کدام روش درمانی را انتخاب کنید و اینکه تعیین می­ کند کدام روش برای شما بهتر است. اگر نمی ­خواهید کرم را داخل واژن خود بگذارید؛ قرص برای شما خوب است. برخی ازکرم ­های ضد مخمر به صورت بدون نسخه (بدون تجویز پزشک) در داروخانه ­ها فروخته می­ شوند. سایر کرم ­های ضد مخمری واژن باید توسط پزشک تجویز شوند. اگر شما از کرم استفاده می­ کنید؛ پس باید در طول درمان از تامپون استفاده نکنید؛ زیرا تامپون دارو را جذب می­کند و اثربخشی آن را کاهش می ­دهد. برخی از داروهای ضد مخمری واژن که روغنی هستند؛ ممکن است کاندوم ­های لاتکس و دیافراگم­ ها را تضعیف کنند؛ به طوری که بیشتر احتمال دارد شکسته شوند. با ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت خود در مورد اینکه آیا باید از کاندوم پلی اورتان استفاده کنید یا رابطه­ ی جنسی داشته باشید؛ صحبت کنید.
یادآوری: بدون ملاقات با ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت (HCP) از داروهای ضد مخمری استفاده نکنید؛ مگر اینکه  HCP بیش از یک بار عفونت را در شما تشخیص داده باشد؛ بنابراین باید واقعا از وجود علائم و نشانه­ ها مطمئن شوید. داروهایی که برای عفونت­ های مخمری تجویز می­ شوند؛ سایر انواع عفونت­ های واژینال مانند واژینوز باکتریایی یا عفونت­ های منتقله از راه جنسی (STIs) را درمان نخواهند کرد. برای درمان این عفونت­ ها شما به داروهای تجویزی دیگری نیاز دارید.

آیا عفونت ­های مخمری باعث مشکلات جدی می­ شوند؟

عفونت ­های مخمری به عنوان علت بروز مشکلات جدی سلامت شناخته نمی ­شوند. با این حال، عفونت مخمری به خودی خود می ­تواند بسیار ناخوشایند باشد؛ بنابراین عفونت شما باید در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان شود.

آیا کار دیگری هست که بتوانم برای جلوگیری از عفونت ­های مخمری انجام دهم؟

شما می­ توانید خطر ابتلا به عفونت را با روش­ های زیر کاهش دهید:

• هرگز از دوش واژینال استفاده نکنید.

• لباس زیر نخی و شلوارهای گشاد بپوشید.

• لباس حمام خیس یا لباس­ های کار تنگ را در اسرع وقت عوض کنید.

• تنها زمانی که ارائه ­دهنده ­ی مراقبت سلامت احساس می ­کند شما به آنتی ­بیوتیک نیاز دارید؛ از آن استفاده کنید.

این احتمال وجود دارد که خوردن یک فنجان ماست (که حاوی باکتری­ های اسیدوفیلوس است) در طول روز در پیشگیری از عفونت ­های مخمری مفید باشد. با این حال، خوردن ماست به تنهایی عفونت­ های مخمری واژن را درمان نخواهد کرد یا از بروز آن ها جلوگیری نمی­ کند. اگر شما آنتی ­بیوتیک مصرف می ­کنید و به عفونت­ های مخمری زیادی مبتلا شده ­اید؛ با ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت خود در مورد استفاده از کرم یا قرص ضد قارچ صحبت کنید.

اگرهمیشه به عفونت ­های مخمری مبتلا شوم؛ چه اتفاقی می­ افتد؟

برخی از زنان هر ماه در زمان دوره ی قاعدگی خود، به عفونت­ های مخمری دچار می­ شوند. ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت شما ممکن است به شما بگوید که هر ماه برای جلوگیری از ابتلا به عفونت­ های مخمری باید دارو مصرف کنید. این کار از پیشرفت علائم شما جلوگیری می­ کند یا اگر عفونت­ های زیادی داشته باشید؛ به شما گفته می ­شود تا 6 ماه قرص­ مصرف کنید. هرگز خود درمانی نکنید؛ مگر اینکه با ارائه­ دهنده­ ی مراقبت سلامت خود صحبت کرده باشید.
ابتلا به عفونت ­های مخمری فراوان همچنین می­ تواند به این معنی باشد که شما باید از نظر ابتلا به بیماری­ هایی مانند دیابت معاینه شوید. اگر نگران این موضوع هستید؛ با ارائه ­دهنده­ ی مراقبت سلامت خود صحبت کنید.

بیشتر بخوانید:  بهترین قرص های افزایش میل جنسی بانوان