ویدئو بیماری اسکلرودرما

خب یاد گرفتیم که اسکلرودرما چطور بیماری خود ایمنی هست که منجر به تولید بیش از حد کلاژن شده و بروی هر فرد به شکل خاصی تاثیر می گذارد و اینکه چطور می شود این بیماری ناتوان کننده را کنترل و مدیریت کرد.

در این ویدیو راه هایی که می توان این بیماری را کنترل و یا درمان کرد را برای شما و عزیزانی از شما که به اسکلرودرما مبتلا شده اند را توضیح می دهیم.

اسکلرودرما بروی زندگی روزانه افرادی که به آن مبتلا شده اند ، بطور مستقیم تاثیر می گذارد.

چیزی که کار رو سخت می کنه اینه که این بیماری درمانی ندارد اما چیزی که خوشحال کنندس اینه که می تونیم این بیماری و علائم آن را اگر در مراحل اول تشخیص دادیم ، کنترل و کاهش دهیم.
با اسکلرودرما موضعی شروع می کنیم.

هیچ داروی موثر مشخصی برای درمان وجود ندارد و درمان به این عوامل بستگی دارد.

نوع ، شدت ، میزان رشد بیماری و سن بیمار.

 

سه نوع درمان متداول وجود دارد:

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن ، فتو تراپی و استفاده از ویتامین D.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن ، داروهایی هستن که از فعالیت سیستم ایمنی بدن برای درمان بیماری های خود ایمنی جلوگیری می کنند.

متداول ترین این نوع داروها  ،متوترکسات ها  و کورتیکواستروئید ها می باشند که میزان دوز و مدت استفاده از آنها بسته به  شدت زخم های پوستی می باشد.

استرویید های موضعی در مرحله التهابی این بیماری استفاده می شوند.


با این وجود ، استفاده از این دارو ها ، عوارض جانبی بسیار زیادی دارند که نظارت و بررسی مناسب در طول درمان بسیار ضروری می باشد.
فتوتراپی روش بعدی درمان هست که در آن آنتی بیوتیک و سرکوب کننده آمینو هست که از لامپ های UVB استفاده می کند و تنها بروی مناطق بالایی پوست قابل استفاده هست.
فتوتراپی معمولا از عامل حساسیت زا به نور تشکیل شده و می تواند مورفه آ را در مراحل اولیه بیماری درمان کند  که این کار در مراحل پایانی امکان پذیر نمی باشد.
در نهایت منابع ویتامین دی شامل کلستریول که نشان داده شده وقتی بصورت خوراکی مصرف شود می تواند تکثیر فیبروبلاست و تولید کلاژن  را مهار کند و دارای ویژگی های تنظیم کننده ایمنی بدن می باشد.
 

خب بریم سراغ درمان سیستماتیک اسکلرو درما

درمان و مدیریت این بیماری بسیار گسترده  و متنوع می باشد و بستگی به قسمتی از بدن دارد که به آن دچار شده است.

90 درصد افرادی که اسکلرودرما دارند ، سندروم رینود را تجربه می کنند.

اقداماتی که میگم را می تونید انجام بدید تا بیماریتون بیشتر نشه.

سیگار نکشید چون رگ های خونی  شما را باریک و تنگ می کند.

لباس گرم و دستکش بپوشید تا انگشتانتان در تماس مستقیم با هوا و سرما نباشد.

ورزش روزانه نیز بسیار مفید هست چون چرخه خون سازی بدن به نقاط آسیب دیده را تحریک می کند.

اگر کلیه در بیمارانی که مشکل کلیوی دارند تحت تاثیر قرار بگیرد که در حدود 10 درصد از افرادی که اسکلرودرما دارند ، رخ دهد ، می توان آن را با مصرف آنژیوتانسین که آنزیم های مهار کننده بدن مثل کاپوپریل را تنظیم می کند تا نشانه های بیماری کم تر شود.

باید بطور منظم فشار خون را بررسی کنید و اگر بالا رفت به پزشک خودتون سریعا اطلاع بدین.

اگر سیستم گوارشتون تحت تاثیر باشه ، بدنتان در هضم غذا و جذب مواد مغذی دچار مشکل می شود.

در این مواقع باید وعده های کوچک و مکرر داشته باشید.

همچنین نباید شام خود را خیلی دیر بخورید و از غذاهای تند و چرب و همچنین مصرف الکل و کافئین پرهیز کنید.

از آنتی بیوتیک های خوراکی برای جلوگیری از رشد باکتری در معده استفاده می شود که باعث اسهال می شوند.

همچنین توصیه می کنیم از مایعات و غذا های نرم استفاده کنید و آنهارا خوب بجویید.

تمام بیماران مبتلا به اسکلرودرما سیستمیک عملکرد ضعیفی در ریه های خود دارند و همچنین قلب آنها ممکن است ضعیف ، زخمی و یا متورم شود.

در این شرایط روش درمان هم بصورت دارویی و هم جراحی می باشد.

در حالت فیبروز ریوی ، سخت شدن و ملتهب شدن بافت های ریه ، باید داروهایی جهت سرکوب سیستم ایمنی بدن مصرف شود.

در افرادی که دچار فشار خون ریوی و فشار خون بالا در رنگ های خونی هستند ، داروهایی جهت گشاد و بازشدن رگ تجویز می شود.

علائمی مثل خستگی ، تنگی نفس ، تورم پا را باید به پزشکتان گزارش دهید.

البته بیماران می تواند برای درمان این شرایط تحت عمل جراحی قرار بگیرند.

"مرکز مداخلات بیماران اسکلرودرما" که توسط دکتر "برت تامبز" مدیریت می شود با هدف برنامه هایی جهت کمک به بیماران اسکلرو درما ایجاد شده  و به دنبال حل مسائل توانبخشی و روانشناسی این بیماران هست که با هزینه کم قابل انجام باشد.

این نکته مهم هست که هر فردی که مبتلا به اسکلرودرما شده باشد منحصر به فرد است ازاین جهت که ممکن هست هرکدام از آنها ترکیب متفاوتی از مشکلات را داشته باشند و هر فرد نیاز به نوع متفاوتی از درمان باشد تا بتواند ، علائم خود را کاهش دهد.
 

خب ، چگونه متوجه بشیم اسکلرودرما داریم؟

تشخیص این بیماری کمی مشکل است از این جهت که علائم آن در مراحل اول تحت پوشش علائم سایر بیماری ها قرار می گیرد.

خیلی مهمه با پزشکی که سابقه زیادی در درمان اسکلرودرما دارد ، مشورت کنید.


این دکتر باید سابقه پزشکی شما و نتایج آزمایشات شما را بطور کامل مورد بررسی قرار دهد تا بتواند تشخیص درستی بدهد.
اگر متوجه هر گونه چیز غیر عادی بروی پوست یا بدن خود شدید حتما و سریعا با یک پزشک مشورت کنید تا بتوانید تشخیص درست و به موقعی داشته باشید.