فوروزماید

نوع : قرص
گروه : داروهای عمومی
توضیحات : مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد.

• این دارو افزایش فشارخون را درمان نمی ‏کند، بلکه آن را کنترل می‏ نماید. از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.
• در طول مصرف این دارو، احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد، از این رو ممکن است مصرف مکمل‏ های پتاسیم ضروری باشد.
• در هنگام ایستادن به مدت طولانی، انجام فعالیت جسمانی یا در هوای گرم، به علت اثر کاهنده فشارخون در حالت ایستاده، باید احتیاط شود.
• به عنوان پایین ‏آورنده ی فشارخون، از مصرف سایر داروها به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه پزشک ندارند، باید خودداری شود.
• اگر برنامه مصرف دارو یک بار در روز باشد، به منظور جلوگیری از تکرر ادرار در طول شب، این دارو باید صبح مصرف شود.
• اگر فوروزماید به رژیم درمانی فشار خون اضافه شود، به منظور جلوگیری از افت شدید آن، کاهش مقدار مصرف سایر داروهای کاهنده فشارخون ممکن است ضروری باشد.
• اگر کم ‏ادراری با حداکثر مصرف این دارو به مدت 24 ساعت ادامه داشته باشد، توصیه می‏ شود مصرف دارو قطع شود.
• احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف فوروزماید وجود دارد. از تماس بیش از حد با نور خورشید باید خودداری شود.

در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به‏ یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگراین که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر گردد.
موارد مصرف : فوروزمايد يا فروسمايد در درمان:

1- ادم ناشي از نارسايی احتقاني قلب، سيروز کبدی و بيماري کليوی
2- کم‏ ادراري ناشي از نارسايی کليوی و زيادی خفيف تا متوسط فشارخون و
3- به عنوان داروی کمکي در درمان پُر فشاری خون مصرف مي‏ شود.
تداخلات دارویی : مصرف هم زمان ليتيم با فوروزمايد ممکن است موجب بروز مسموميت ناشی از ليتيم شود. اثرات ضدانعقادی داروهاي ضدانعقاد مانند آسپيرين، در صورت مصرف هم زمان با فوروزمايد ممکن است افزايش يابد.
عوارض احتمالی دارو : کمي سديم خون، کمي پتاسيم خون و کمي منيزيم خون، آلکالوز ناشي از کمي کلرور خون، افزايش دفع کلسيم، کاهش فشارخون، تهوع، اختلالات گوارشی، افزايش اوره خون و نقرس، افزايش موقت غلظت کلسترول و تري ‏گليسريد پلاسما با مصرف اين دارو گزارش شده است.
بهترین روش مصرف : خوراکی بزرگسالان: در درمان بی ‏ادراری: ابتدا 20 تا 80 میلی‏ گرم به صورت مقدار واحد مصرف می‏ شود که سپس هر 6 تا 8 ساعت مقدار 20 تا 40 میلی‏ گرم به مقدار مصرف اضافه می ‏شود تا پاسخ مطلوب حاصل شود. مقدار نگه دارنده ی این دارو به صورت مقدار واحد یا در 2 تا 3 مقدار منقسم یک روز در میان یا 2 تا 4 روز متوالی، یک بار در هفته تجویز می ‏شود. به عنوان کاهنده ی فشارخون: ابتدا 40 میلی‏گرم 2 بار در روز و سپس مقدار مصرف بر اساس پاسخ بیمار تنظیم می ‏شود. بیشینه مقدار مصرف تا 600 میلی گرم در روز است. خوراکی کودکان: ابتدا 2 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به صورت مقدار واحد مصرف می‏ شود و سپس هر 6 تا 8 ساعت 1 تا 2 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به آن افزوده می‏ شود تا پاسخ مطلوب به دست ‏آید. تزریقی بزرگسالان: ابتدا 20 تا 40 میلی ‏گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی یا وریدی می‏ شود و سپس هر 2 ساعت تا حصول پاسخ کافی، مقدار 20 میلی گرم افزوده می ‏شود. مقدار نگهدارنده بر اساس اندازه ‏گیری غلظت سرمی تعیین می ‏شود (1 یا 2 بار در روز). * در خیز حاد ریوی (بدون بحران زیادی فشارخون) به عنوان مقدار شروع 40 میلی‏ گرم تزریق وریدی می ‏شود و در صورت عدم پاسخ کافی مجدداً پس از یک ساعت 80 میلی ‏گرم تزریق می ‏شود.به عنوان کاهنده ی فشارخون در بحران زیادی فشارخون در بزرگسالانی که کلیه ی سالمی دارند، مقدار 40 تا 80 میلی‏ گرم و در بحران زیادی فشارخون همراه با خیز ریوی یا نارسایی حاد کلیوی، مقدار 100 تا 200 میلی ‏گرم به صورت وریدی تزریق می ‏شود. تزریقی کودکان: ابتدا 1 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به صورت مقدار واحد، تزریق عضلانی یا وریدی می ‏شود و هر 2 ساعت 1 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مقدار مصرف افزوده می ‏شود تا پاسخ مناسب حاصل شود.